37 schepping

Openbaring is iets, dat in de mens komt vanuit zijn andere werkelijkheid, uit de andere kant in hemzelf, Het is alleen de vraag of die andere kant wakker is of niet, Maar daar komt die openbaring vandaan. Juist waar men zich aanstelt, moet je al beseffen, dat hier bewust of onbewust huichelarij is en bedrog. Het kan ook onbewust zijn. Je behoeft helemaal niet te zeggen: ik ga nu profeet spelen en dus een lange baard dragen enz. Dat behoeft helemaal niet. Het gaat er om, zodra men meent iets te moeten forceren naar het zichtbare toe, is het al niet zo, Dat is ook het hele verzet tegen het demonstreren van liturgie, van ritueel. Waar men zegt, dat zodra dit gebeurt, je denkt door dit doen iets anders te laten gebeuren dan door je andere doen, als je gewoon je gezicht, handen of voeten wast, dus dat je dan iets speciaals hebt, Daarom zegt men ook, maak de dingen niet zo, dat ze vanuit een andere wereld de Schechinah moeten demonstreren in de gedragingen van je. Nee, het zijn juist jouw ongeweten gedragingen, waar je niets aan doen kunt die tot uitdrukking komen.

Dit laat dus zien, dat het beginsel dus BERESHIETH niet iets kan zijn, waarbij je zegt: nu ga ik even in contact treden met RESCHIETH. Zodra je dat wil gaan doen, is er al een gevoel van: nu moet er in deze zichtbaarheid iets met mij gebeuren. Dit is het verschil ook tussen het beginsel, dat ik gisteren besprak, het vertellen en het andere beginsel, dat men noemt het denken. Bij vertellen, zoals het woord al zegt, is het zo, dat er iets in je werkt en dit komt tot uitdrukking in de manier, waarop je spreekt en wat je zegt. Dat kan niet overlegd zijn; dat vloeit uit je voort. Juist de mensen, die het gaan overleggen, kunnen niet praten; zij stotteren en zijn ook geremd. Niet alleen bij het in het openbaar, maar ook bij het spreken thuis kunnen zij geen woorden vinden. Het is moeilijk voor hen om te spreken, omdat zij denken iets wijs te moeten zeggen. Die wijsheid komt echter uit hun leven voort, zoals dit al is. En een onwijze komt ook uit hetzelfde leven voort, zoals dit al is. Er kan daarbij niet iets overlegd worden. Dat overleg heeft om zo te zeggen al voordien plaats gevonden. Maar dit overleg is geen denk-overleg; dat overleg is een levens-uiting; dat is een doen. En daarom vloeit vertellen uit ons voort.