88

eed * wetenschap * techniek * kern-kringen * magie

            In het zogenaamde derde gebod wordt gezegd de naam van God, zoals men noemt "niet ijdellijk te gebruiken" Velen denken, dat dit inhoudt dat men niet een meineed mag afleggen omdat men dan God bij iets wat vals is betrekt. Dit is echter niet volledig juist. In werkelijkheid mag men ook geen eed afleggen voor iets wat waar is, althans dan een eed waarbij in werkelijkheid Gods Naam betrokken wordt. Wel mag men natuurlijk zeggen: "Ik zweer dat dit waar is", maar niet de werkelijke naam van God ter bekrachtiging erbij halen. Want dit ijdel gebruiken van Gods Naam houdt in dat deze Naam voor niets van deze kring gebruikt mag worden. Deze kring moet in tegendeel bij God betrokken worden en men mag niet God omlaag trekken en hem hier plaatsen. Want wat wij hier ook waarheidnoemen is toch geen zuivere waarheid, wij kunnen niet eens overzien wat waar is, via onze waarneming en onze zintuigen. En dit verbinden van een betrekkelijk iets met Gods Naam is een ontwijding van die Naam. Men moet daarom eventueel een verlies op zich nemen en weigeren een eed af te leggen in plaats van Gods Naam te gebruiken om bij voorbeeld een bepaalde geldsvordering waar te maken. Slechts daar, waar het leven eventueel op het spel staat, zou het kunnen omdat daar dan ook ingegrepen zou worden in iets, dat boven en buiten onze kring gaat en het dan onze plicht is dit leven te handhaven.

            Daarom is de strekking van dit derde gebod veel verder dan men zo gewoonlijk denkt. Het wil zeggen dat men niets van die kernwaarheid van het kernweten mag gebruiken voor de kring, al zou men er groot voordeel van hebben. Want, er bestaat inderdaad voor hen, die van de kern weten, een kennis, waarbij men wonderen zou kunnen doen in de kring. En toch moet men dit nalaten, want die kern is er niet om hierheen omlaag gesleurd te worden. Dit deden en doen juist de heidense wetenschappen, die terwille van de techniek zich ontwikkelen en die de dingen van buiten deze wereld via kennis van hun wezen naar deze wereld toedwingen. Dit is dan ook gelijk aan en een consequentie van het verbod om van God een beeld te maken, dat wil zeggen God uit de kern naar de kring te trekken. Vaak is het inderdaad moeilijk, als men de mogelijkheid van een werkelijk verbluffend wonder heeft, om daarmee deze wereld van de kring op een dusdanige manier te bestraffen, dit na te laten en rustig de dingen te laten gebeuren, die deze wereld doet, wetend dat zoals het gaat het gaan moet en wij niet terwille van kringmomenten de kern hierheen moeten dwingen. Men kan dan vaak de spot krijgen van: "Zie je wel, jullie kunnen toch ook niets, jullie zijn niet eens opgewassen tegen onze wapenen" en men moet deze spot rustig over zich heen laten gaan in de wetenschap (en daaraan wordt dan ook niet getwijfeld) dat dit alles eigenlijk zinloos is, een soort kinderspel en dat uiteindelijk het toch zo komt als ons al verteld is.

            Wat in de oude afgodendiensten als magie gold en nu techniek genoemd wordt, is eigenlijk dit gebruiken van wezenlijke dingen voor het voorbijgaande en betrekkelijke hier. Het is niet het binden van de dingen hier aan een kern, maar juist het overplaatsen van de kern naar deze kring en dit is eigenlijk, verder gezien, de zin van dit derde gebod!