66

staat * politiek * socialisme * moderne staat * mens- dier* kern-kringen * illegaliteit* moderne tijd

De staat moet het individu dienen en niet omgekeerd, want dan is het de heidense staat. Daarom is het gevaar van de moderne staat, die naar het collectivisme neigt of -zoals men het noemen wil- staats-socialisme en die daarom het individu steeds meer ondergeschikt maakt aan de gemeenschap, eigenlijk al potentieel waardeloos maakt, in die zin van heidense staat bijzonder groot.

Daarom telt tegenwoordig eigenwaarde steeds minder en ook het woord wordt niet meer serieus genomen. Het staatsbelang prevaleert en alles is geoorloofd als het maar in het belang van de staat is. Men geeft om woordbreuk en dergelijke dingen niet zo heel veel meer omdat steeds meer ingestampt is, eigenlijk tot tweede natuur is geworden, het besef dat de staat het is waarmee gerekend moet worden, dat de staat de maten bepaalt en niet de mens.

Het moderne martelaarschap, zoals wij dit bij de partizanen of ander soort illegalen zien, is eigenlijk een communistisch martelaarschap, want het is het offeren voor de staat, voor een constructie, en niet voor een bepaalde waarde. Men zegt nog wel dat men voor de waarheid en de rechtvaardigheid streed maar het resultaat heeft wel aangetoond dat men voor de staat streed. De moderne oorlog is ook niet meer individueel maar collectief. Het is niet meer een strijd van de ene mens tegen de andere, maar van de mens in totaliteit, waarin iedereen slechts een bepaald radertje is, tegen een andere menselijke totaliteit. Het is niet meer de koning die erbij is en voorop trekt, het is juist het lichaam, het uiterlijke, het dierlijke, dat zich op het andere dierlijke werpt. Men offert zich zoals de communistische rechtspraak ook offers eist, terwille van de staat waarbij het er niet omgaat of men gelijk of ongelijk heeft, maar waarbij het er slechts om gaat of de staat erbij gebaat is. Men kan bij dit alles geen rekening houden met de persoon; men mag slechts rekening houden met de staat, met de gemeenschap.

De kern is nu weggegaan en de mens, alleen kring zijnde, krijgt nu de staat als kern. Zodra de mens zijn werkelijke kern verliest komt er iets anders voor in de plaats. Daarom vindt een modern mens het bij voorbeeld belangrijk voor bepaalde ficties betreffende de staat zich te offeren en ervoor te werken. Dit is ook de zin van het moderne sociale streven. Men meent door aan de werkeloosheid te werken niet alleen de staat maar de mensheid te helpen. Men vergeet dat de staat eigenlijk niets is en daarom geen contact met de mensheid kan hebben. De ontwikkeling waarbij de mens als kern door de staat vervangen wordt, kan men als volgt voorstellen.

Van de kring met mens als centrum naar mens met staat in centrum.