21

komende wereld * Kanaän * Bezetting Kanaän * Tocht Midbor * Brio * 2 * Gilgoel *

Beis v.Bereischis * Bereischis (eerste woord in Genesis) * 2-wereld * Reïncarnatie * Awoudo Soro (afgodendienst)* Goloes (ballingschap) * 2-Rijk * 10 stammen * Neschomo-Guf (ziel-lichaam)* 2 stammen

 

In de Bijbel wordt de verovering van Kanaän uitvoerig verteld en dit is ook de verovering van de komende wereld. Deze komende wereld is evenals de aan deze aarde voorgaande gevallen, bezet door Kanaän en de verlossing, de bevrijding van dit land is identiek ook met de bevrijding van de vorige werelden. Daarom is op het moment deze komende wereld slechts het beloofde land, het land dat vast en zeker ons is toegezegd, buiten onze verdienste om zelfs, zoals uitdrukkelijk aan het volk Israël in de Bijbel wordt gezegd dat het het land krijgt niet omdat het beter is dan andere volkeren, doch alleen omdat God het aan de aartsvaders had toegezegd, dus als men met de komst in Egypte, of wel vanaf Exodus de 2e wereld gekomen ziet, in een wereld, in een tijd die niets te maken had met de mensen die leefden in de wereld waarin het gebeuren ging.

 

Deze bezetting van het land door Kanaän is een consequentie van de schepping omdat de wereld niet tot stand gekomen zou zijn als niet ook de hemel, dus dat wat wij in de komende wereld er onder verstaan, door Kanaän was bezet. Immers in de hemel moest ook de koopman, de tweeheid komen opdat de aarde überhaupt gemaakt kon worden. Zou de wereld slechts één gebleven zijn, er was geen aarde geweest. De bezetting van het beloofde land door Kanaän bracht juist de tocht naar Egypte, naar Mitsraim mee, dus de conceptie van deze aarde.

 

Maar na de verovering van Kanaän komt in Kanaän weer een wereld, die eindigt in onderwerping aan andere volkeren, waarna de bevrijding komt en opnieuw een onderwerping, etc. Het is dus ook daar een strijd die uiteindelijk uitmondt in de verbanning zoals eerst van het 10-stammenrijk en daarna van het 2-stammenrijk, waarna weer een terugkomst onder Ezra doch daarna al weer een verbanning in het uitzicht komt met uiteindelijk echter toch de eeuwige bevrijding en bezetting van het land.

 

Dit heen en weer vloeien naar en van het land zien wij ook in het individuele mensenleven. Wij doelen speciaal op de reïncarnatie, het weer lichaam worden nadat men eerst eenmaal al in de hemel was geweest. Deze reïncarnatie wordt van hemels standpunt uit gezien niet als een weldaad beschouwd. Er is in tegendeel een verhaal dat meedeelt, hoe aan iemand de keus werd gelaten de hel te kiezen of terugkeren naar de aarde waarbij die persoon prompt de hel koos. De ballingschap van een ziel uit de hemel opnieuw naar de aarde is iets dat ook samenhangt met zijn vorig leven op aarde, is slechts zelden een verheugend iets. Bij het heidendom, ook zoals het nog tegenwoordig op deze aarde bestaat, was de reïncarnatie geen straf doch een soort vanzelfsprekende leer, een wetenschap die men ook kon gebruiken en daarom inderdaad ook bezigde, want het heidendom kent eigenlijk slechts deze aarde als kern en alles wat betrekking heeft op deze aarde wordt dus beschouwd als betrekking hebbend op een kern en in dien zin kan de reïncarnatie op zichzelf niet slecht zijn. Doch waar deze aarde slechts een voorbijgaand gebied is zoals de woestijn in de tocht van Egypte naar Kanaän, is terugkeer naar deze aarde steeds een verwijderd houden van het uiteindelijke doel.

 

Dat het oude Israël in het land, dat het kreeg zondigde werd reeds voorspeld en het was een gevolg van het feit dat de verschillende volkeren ondanks het bevel van God daar werden gelaten en die vreemde volkeren verleidden toen Israël en veroorzaakten de val. Dit niet volledig wegzenden van de Kanaanieten was een gevolg van een niet volledig inzien van Israël van de taak in die komende wereld en dit kwam al weer doordat het volk in de woestijn niet begrepen had waarvoor alles diende en waarom alles juist zo ging als het ging. Dit is hetzelfde als wanneer een mens in deze wereld zijn handelingen inricht naar hetgeen hij denkt dat goed is en zo uitgerust in de hemel komt. Dat zou dan tot gevolg hebben dat hij aldaar de vijand niet onderkent, met de Kanaäniet dus met de 2-heid medelijden heeft, hem waardevol vindt en meent er tegen op gewassen te zijn. In deze houding, voortkomend uit de tocht op deze aarde, brengt de komende ballingschap, dus de hernieuwde lichaamswording op de aarde. Deze ballingschap is typisch zodanig dat het lichaam niets hiervan weet omdat het lichaam verloren gaat zoals het 10-stammenrijk verloren ging. Wij weten niet wie de nakomelingen van die 10 stammen zijn hier uit onze omgeving zou het kunnen zijn. Zo weet men ook niet in welk lichaam een bepaalde ziel weer zal komen. Wel echter blijft de ziel zich bewust van zijn keten, weet dus waar hij vandaan komt, wie hij is en daarom heeft men zelfs bij moderne proeven meegemaakt hoe bepaalde personen wisten wat zij in vorige levens hadden meegemaakt, doch die vorige levens hadden natuurlijk volkomen andere lichamen vaak op volkomen andere plaatsen.

 

Reïncarnatie is dus niets anders dan een weerspiegeling van het Bijbelse verhaal van de ballingschappen. Uiteindelijke verlossing houdt in dat er geen vleeswording meer behoeft te geschieden als de ballingschappen ten einde zijn.